Small Animal vet Heskes

Loopsheid en sterilisatie

Er doen veel verhalen de ronde over het steriliseren van uw teef. Helaas zijn er ook veel verhalen die niet helemaal kloppen en u als eigenaar kunnen afschrikken om uw teef te laten steriliseren. Wat is nu eigenlijk sterilisatie? In de diergeneeskunde is deze term niet gelijk aan de term in de humane geneeskunde. Bij uw teef worden beide eierstokken en soms ook de baarmoeder uit het lichaam verwijderd. Dit moet medisch gezien overigens castratie genoemd worden.

 

Voordelen van sterilisatie

• Uw teef wordt niet meer loops. Afhankelijk van de grootte en het gewicht van uw teef zal ze tussen zes maanden en twaalf maanden loops worden. Loopsheid treedt gemiddeld twee keer per jaar op en duurt in totaal drie weken. Van deze drie weken zal ze ongeveer anderhalve week bloed verliezen. De ene teef zal meer bloed verliezen dan de andere. U kunt het beste goed opletten dat uw teef niet wegloopt in de week dat ze vruchtbaar is. Ook bestaat de kans dat u last krijgt van reuen die op de geur van uw teef afkomen.

• Er is geen kans meer op de ontwikkeling van schijnzwangerschap. Door het in hoge mate aanwezig blijven van het hormoon progesteron kan uw teef zich gaan gedragen alsof ze zwanger is. Dit gebeurt vaak twee maanden na de loopsheid. Uw teef vertoont nestgedrag, kan depressief worden en haar eetlust verliezen. Sommige teven kunnen zelfs melk gaan geven.

• Er is sprake van vermindering van de kans op het ontstaan van melkkliertumoren. Onder invloed van vrouwelijke hormonen wordt het ontwikkelen van melkkliertumoren gestimuleerd. Hoe jonger de teef gesteriliseerd wordt, hoe minder de hormonen kunnen inwerken op het melkklierweefsel. Onderzoek heeft uitgewezen dat een sterilisatie vóór de eerste loopsheid de kans op melkkliertumoren tot bijna nul reduceert. Na elke loopsheid wordt de kans groter dat uw teef last krijgt van melkklierkanker. De adviesleeftijd voor sterilisatie ligt tegenwoordig dan ook vóór het moment van de eerste loopsheid.

• Er is geen kans op baarmoederontsteking (pyometra) meer. Een teefje dat niet gesteriliseerd wordt staat haar hele leven onder invloed van vrouwelijke hormonen. Dit leidt vaak tot een baarmoederontsteking op latere leeftijd. Pyometra kan, wanneer dit laat gediagnosticeerd wordt, uw teef zeer ziek maken waardoor ze op dat moment in een slechtere conditie komt te verkeren dan tijdens een vroege sterilisatie. Uw teef wordt gestabiliseerd door middel van een infuus en moet zo snel mogelijk geopereerd worden. De baarmoeder zal dan alsnog verwijderd moeten worden.

 

Nadelen van sterilisatie

• Er is altijd een risico van de anesthesie (de narcose). Er is tijdens een operatie altijd een klein risico. Is uw teef een gezonde jonge hond en heeft uw dierenarts een volledig lichamelijk onderzoek uitgevoerd dan is het risico erg klein.

• Er kan urine-incontinentie aan de orde zijn. Dit komt vaker voor als uw teef te vroeg gesteriliseerd is. Het wegvallen van het vrouwelijke hormoon oestrogeen heeft een negatief effect op de spanning van de urethra (plasbuis). Sommige rassen hebben een verhoogde kans om incontinent te worden na de sterilisatie. Voorbeelden hiervan zijn de Boxer, Dobermann, Poedel, Teckel, Bobtail, Rottweiler, Ierse setter, etc. Bij grote rassen wordt het dan ook aangeraden om te wachten met steriliseren tot na de eerste loopsheid.

• Er kan een vachtverandering plaatsvinden. Gesteriliseerde teven kunnen zoals gecastreerde reuen meer ondervacht ontwikkelen. Hierdoor kan uw teef er doffer en pluiziger uit gaan zien. Het veranderen van de vacht gebeurt niet bij elke teef en is ook rasafhankelijk.

• Er is soms neiging tot gewichtstoename. Na de ingreep komt de stofwisseling op een lager niveau te liggen. Dit betekent dat een hond na sterilisatie dertig procent minder voer nodig heeft. Tegenwoordig zijn er gelukkig verschillende speciale voeders op de markt voor gesteriliseerde honden.

 

Hoe gaat een sterilisatie in zijn werk?

Vroeger was het alleen mogelijkheid om uw teef via een snede in de buikwand te steriliseren. Tegenwoordig kunt u ook kiezen voor een nieuwe techniek, de laparoscopische sterilisatie (een soort kijkoperatie). Wanneer u een afspraak maakt voor de sterilisatie, wordt u verteld dat u uw teef vanaf de avond voor de operatie nuchter moet houden (geen voer geven). Water mag wel gegeven worden. Wanneer u uw teefje binnenbrengt, zal de dierenarts een pre-anesthetisch onderzoek uitvoeren. Uw teefje wordt lichamelijk onderzocht waarbij haar hart en longen worden beluisterd. De dierenarts zal in uw bijzijn de eerste injectie geven, een verdovingsmiddel. Zodra de hond slaapt wordt ze meegenomen naar achteren. Door de assistente wordt de buik geschoren en wordt er een infuus aangelegd in de voorpoot. Daarna gaat ze naar de operatiekamer waar ze de tweede injectie krijgt, het inductiemiddel (het middel dat de narcose teweegbrengt). Wanneer de hond diep slaapt wordt ze geïntubeerd en aangesloten op de gasanesthesie en bewakingsapparatuur. Haar buik wordt gewassen en ontsmet.

 

De operatieve sterilisatie

Er wordt een snede in de huid gemaakt, iets achter de navel. Vervolgens wordt de buikwand geopend. De eierstokken worden opgezocht en met hechtmateriaal afgebonden en verwijderd. Als de baarmoeder er afwijkend uitziet, dan wordt deze ook verwijderd. Hierna wordt de spierwand, de onderhuid en de huid gehecht. De huid wordt tegenwoordig altijd onderhuids gehecht zodat u geen hechtingen ziet aan de buitenkant.

 

Laparoscopische sterilisatie (kijkoperatie)

Via een klein sneetje in de buikwand kan met een camera in de buikholte gekeken worden. Via een tweede gaatje gaat speciaal materiaal naar binnen. De bloedvaatjes naar de eierstokken worden dichtgebrand, waarna ze via het tweede gaatje verwijderd worden. Het voordeel van deze methode is dat de dierenarts met beter zicht te werk kan gaan, de operatie korter duurt en de hond een lichtere narcose kan krijgen. De techniek kan niet bij alle dierenartsen uitgevoerd worden. Uw dierenarts moet naast speciaal kostbaar materiaal aan te schaffen ook verschillende cursussen volgen om deze techniek uit te kunnen voeren. Het verschil is dus ook dat laparoscopische sterilisatie duurder is dan de reguliere operatie.

 

Nazorg

Na de operatie wordt uw teef naar de ontwaakkamer gebracht waar ze rustig wakker kan worden. Als ze volledig wakker is en alles goed gaat mag ze naar huis. U krijgt een nazorgformulier mee waarop beschreven is waar u rekening mee moeten houden de eerste dagen na de operatie. Ook wordt er een antibioticum (bijvoorbeeld bij een pyometra) en pijnstillers meegegeven. De meeste teefjes letten niet zo op de wond omdat de hechtingen onderhuids zitten. Ziet u uw teef wel frequent likken aan de wond dan dient u een kraag of een rompertje bij uw dierenarts te halen. Ziet u zwelling en roodheid van de wond, laat dit dan even controleren door de dierenarts.