Small Animal vet Heskes

Schurft door de Sarcoptes-mijt

Sarcoptes scabiei (var. canis) is een kleine ronde mijt die zich voedt in de bovenste huidlagen waarbij hij smalle kruipgangen en holtes veroorzaakt. De mijten paren meestal op het huidoppervlak en de vrouwtjesmijt begraaft haar eitjes dieper in de huid. De eitjes komen binnen drie tot vijf dagen uit waarna de zespotige larven weer naar het huidoppervlak kruipen om zich verder te ontwikkelen. De cyclus van eitje tot volwassen mijt bedraagt twee tot drie weken. Sarcoptes is besmettelijk en de mijten kunnen zich via direct of indirect contact naar andere honden verplaatsen. De mijt kan enkele weken in de omgeving van een huisdier overleven. Dit betekent dat bij het behandelplan ook het reinigen van de omgeving hoort. Besmette dekens, borstels en kammen kunnen een bron zijn van besmetting van uw hond. Besmetting ontstaat bijvoorbeeld wanneer uw hond bij de trimmer is geweest. Ook is Sarcoptes besmettelijk voor mensen en kan de aanwezigheid van deze mijt jeuk en kleine bijtplekken veroorzaken.

 

Symptomen

Sarcoptes bevindt zich vooral op de kop (op de oren en tussen de ogen), bij de ellebogen en bij de hakken. Wanneer er sprake is van een ernstige besmetting, kan het hele lichaam aangetast worden. Bij een beginnende infectie zijn er vooral rode bultjes te zien die overgaan in kaalheid en korsten. Het belangrijkste kenmerk van Sarcoptes is dat het hevige jeuk veroorzaakt en uw hond door het constant krabben de situatie verergert. Zonder behandeling zal de aandoening ernstiger worden en zullen de beschadigingen zich over het gehele lichaam uitbreiden. De hond kan hierdoor totaal verzwakt en ondervoed raken.

 

Diagnose

Eén van de duidelijkste diagnostische aanwijzingen voor een infectie met Sarcoptes is de intense jeuk die de mijt veroorzaakt. In veel gevallen zitten er mijten op de oorranden en worden deze kaal. Wanneer u of de dierenarts over de oorrand wrijft zal dit een krabreflex opwekken bij vrijwel alle honden. De bevestiging van de aanwezigheid van de mijt wordt door middel van een afkrabsel door uw dierenarts gekregen. Een afkrabsel kan bij Sarcoptes-mijten vaak vals-negatief zijn, wat betekent dat de mijten, ondanks dat ze aanwezig zijn, niet gevonden kunnen worden door de dierenarts. Het is belangrijk dat er dan ook zoveel mogelijk verschillende plaatsen afgekrabd worden.

 

Behandeling

De gangbare behandelmiddelen bevatten selamectine (Stronghold®) of moxidectine (Advocate®) en dienen drie keer toegediend dienen te worden met een tussentijd van twee weken. Ivermectine is minder gangbaar maar kan ook gebruikt worden tegen Sarcoptes. Specifieke behandelingen moeten worden gecombineerd worden met het wassen van de hond met een speciale chloorhexidine-shampoo om alle korsten te verwijderen. Ook is er bij een ernstige infectie een antibioticum nodig om een bijkomende bacteriële infectie te bestrijden. Bij ernstig aangetaste dieren kan de jeuk en de zelfbeschadiging mogelijk beperkt worden door het toedienen van een kortwerkend corticosteroïd. Omdat Sarcoptes erg besmettelijk is, moeten alle honden behandeld worden en is het beter ze tijdelijk van elkaar te scheiden. Sarcoptes komt niet bij katten voor en deze hoeven dan ook niet behandeld te worden.