Small Animal vet Heskes

Longworm is een worm die helaas niet meer alleen in het zuiden van europa voorkomt maar ook in Belgie en in Nederland. De meest bekenden zijn:

• Franse hartworm (Angiostrongylus vasorum), die voorkomt bij de hond.

  • ​een naam die verwarring veroorzaakt aangezien het geen hartworm maar een longworm is.

• Oslerus osleri, komt voor bij honden

• Aelurostrongylus abstrusus, de longworm van de kat.

 

Levenscyclus

Een hond raakt besmet door het opeten van larven. Deze larfjes kunnen zich bevinden in slakken of dieren die de slakken hebben opgegeten (zoals muizen, vogels of vossen). De larfjes komen in de darm van uw huisdier en vertrekken vanuit daar via de bloedvaten naar de lever en via het hart naar de longen. dit gebeurd in verschillende stadia en eenmaal in de longen zijn ze volwassen. De inmiddels 1,5 cm tot 2,5 cm volwassen wormen nestelen zich in de kleine longslagaders. Alle longwormen leggen eitjes, die door de hond worden opgehoest, ingeslikt en in de ontlasting terecht komen als kleine larfjes. De slakken in de natuur eten van de hondenpoep en zo is de cirkel rond. De Oslerus osleri worm kan ook direct van teef op puppies worden overgebrachtdig. De franse hartworm wordt tegenwoordig ook aangetroffen in veel gebieden in Belgie en op de veluwe in Nederland.

 

Symptomen

De hartworm (Angiostrongylus vasorum) geeft algemene klachten:

• Verminderd uithoudingsvermogen

• Vermageren

• Hoesten, benauwdheid, longontsteking

• Bloedingen in de huid, in de slijmvliezen en in de longen.

 

Als er veel wormen zijn, die veel bloedvaten verstoppen, kan het rechter hart het bloed niet meer door de longen pompen. In het ergste geval kan een hond aan deze infectie overlijden.De ziekte kan worden behandeld met Milbemax® (4x behandelen met een wekelijkse interval) of Advocate® (behandeling na 1 maand herhalen). Ter preventie kunnen deze middelen maandelijks worden voorgeschreven.  

 

In tegenstelling tot de franse hartworm veroorzaakt Oslerus osleri voornameelijk wormknobbels in de luchtpijp van een hond. Deze wormknobbels kunnen via bronchoscopie gezien worden. De diagnose worden zelden gesteld en komt vaker voor bij kleine honden die al hoesten vanaf jongs af aan. Jonge honden zijn vaak behoorlijk ziek, eten slecht, vermageren en zijn benauwd. 

 

De longworm bij de kat komt mogelijk veel meer voor, maar geeft vaak nauwelijks klachten. Als er sprake is van een ernstige infectie kan de kat hoesten, benauwd worden, slecht eten en vermageren. In het ergste geval kan een kat aan deze infectie overlijden. 

 

Diagnose

De diagnose kan deels gesteld worden door het maken van een rontgenfoto. Op de longen zijn er plekken te zien die er normaal niet horen te zijn, dit is alleen niet specifiek voor een lognworminfectie. Een andere manier voor de dierenarts is om ontlasting van uw huisdier naar het laboratorium op te sturen en via een speciale "baermann"techniek wordt er gekeken of er kleine larfjes in de ontlasting terug te vinden zijn. Voor het diagnosticeren van de franse hartworm bij de hond is ook een bloedonderzoek mogelijk.

 

Behandeling longworm

Advocate®, Trifexis® en Milbemax® zijn geregistreerd voor de bestrijding van Franse hartworm. De behandeling bestaat uit het geven van een pil met milbemycine (Trifexis®, Milbemax®) 1 keer per week, gedurende 4 weken. Of het geven van een pipetje met druppels in de nek (spot-on) met imidacloprid/moxidectine (Advocate®), wat na een maand herhaald kan worden. Voor de andere parasieten kunnen deze middelen ook gebruikt worden. Fenbenazol (Panacur®) wordt soms ook voorgeschreven. Zeven tot tien dagen na behandeling kan in de ontlasting worden gekeken of de de parasieten zijn verdwenen.